Aanmeren

Een voortros wordt gebruikt om een boot vast te leggen aan de kant. Een voortros loopt vanaf de voorkant van de boot naar een punt op de kade die voor de boot ligt.

Een achtertros wordt gebruikt om een boot vast te leggen aan de kant. Een achtertros loopt vanaf de achterkant van de boot naar een punt op de kade die achter de boot ligt.

Een voorspring wordt gebruikt om een boot vast te leggen aan de kant. Een voorspring loopt vanaf de voorkant van de boot naar een punt op de kade die in het midden van de boot ligt.

Een achterspring wordt gebruikt om een boot vast te leggen aan de kant. Een achterspring loopt vanaf de achterkant van de boot naar een punt op de kade die in het midden van de boot ligt.

Een tros en een spring zijn beide stevige touwen met aan het einde een lus. Het verschil tussen een tros en een spring zit in de manier waarop ze worden vastgemaakt. Trossen staan naar buiten, zoals een voortros en een achtertros. Springen staan naar binnen, zoals een voorspring en een achterspring .

Een middenbolder is een kikker of bolder die halverwege het schip is geplaatst. Het is ideaal wanneer je alleen of met weinig bemanning vaart. Je legt het oog van een tros om de middenbolder. Hierna leg je de lijn over een bevestigingspunt aan wal, deze sla je met een aantal slagen om de bolder van je schip. Wanneer je weinig gas vooruit geeft wordt de lijn een voorspring en komt het voorschip en het achterschip beide tegen de wal aan.

Een landvast wordt gebruikt om een boot vast te maken aan de kade. Trossen en springen zijn voorbeelden van landvasten. Op een landvast moet een beetje rek zitten.

Een stootwil of fender is een meestal rond of cilindervormig kussen van dik zacht plastic gevuld met lucht. Deze dient om tussen de boot en de kant (of andere schepen) te worden gehangen, ter voorkoming van beschadiging van de boot.

Indien mogelijk moet je een boot tegen de wind of stroom in aanmeren. De eerste lijn die je uitlegt is de tros aan de kant waar de wind of stroom vandaan komt.

Hogerwal is de kant of kade waar de wind vanaf waait. Dit wordt beschouwd als veilig omdat de wind het schip van de kant afduwt.

Nader de wal onder ongeveer een hoek van 45 graden en hou enige snelheid, omdat je anders van de kant afwaait. Breng dan een voorspring uit en vaar langzaam vooruit. De achterkant draait dan naar de kant. Breng dan een achtertros en voortros aan.

Lagerwal is de kant of kade waar de wind naartoe waait. Dit wordt beschouwd als onveilig omdat de wind het schip naar de kant toe duwt.

Vaar parallel van de kant en laat je de laatste paar dm naar de kant blazen. Breng de trossen aan, bij voorkeur als eerste de tros waar de wind vandaan komt.

Bij het bevestigen van de lijn is het belangrijk dat de stootwil zo komt te hangen dat het ventiel aan de onderzijde zit. In het uitzonderlijke geval dat de druk te hoog wordt en het ventiel knalt eruit, gaat hij richting het water en niet omhoog. De fenderlijn maken we normaal vast met een mastworp aan de railing. Heb je de knoop eenmaal gelegd, dan kun je de stootwil makkelijk hoger of lager hangen zonder de knoop opnieuw los te maken. Als er kracht op de lijn komt, trekt de knoop zichzelf vast. Hangt de stootwil eenmaal op de juiste hoogte aan de reling, borg deze dan extra met een halve steek in het touw.

Een tros is een stevig touw met aan het einde een lus. Deze lus leg je om de bolder of kikker van je eigen schip, vervolgens haal je de lijn door de ring of leg je deze om de bolder/meerpaal en belegt deze weer vast aan boord. Je kunt het oog van een tros ook om de middenbolder leggen. Hierna leg je de lijn over een bevestigingspunt aan wal, deze sla je met een aantal slagen om de bolder van je schip. Wanneer je weinig gas vooruit geeft wordt de lijn een voorspring en komt het voorschip en het achterschip beide tegen de wal aan.